Historia ziołolecznictwa jest właściwie tak długa, jak historia człowieka jako takiego. Dawniej to rośliny stanowiły środowisko życia ludzi, one dawały pożywienie, dach nad głową i ubrania. Zioła stanowiły wówczas jedyne lekarstwo na większość chorób. Człowiek poznawał ich właściwości w oparciu o obserwację zwierząt, zarówno zdrowych, jak i chorych. To dzięki temu odkrył, że niektóre zioła działają przeczyszczająco, gojąco czy trująco, a inne powodują zaparcia czy niwelują ból. Również poprzez szukanie pożywienia, człowiek przypadkowo odkrywał właściwości, jakie mają kolejne zioła. W ten sposób zaczęto stosować je do leczenia podstawowych chorób. W czasach Sumerów, kiedy rozwinęło się pismo, postanowiono spisywać wiedzę o ziołach. W ten sposób wiemy, że już wtedy znano ich lecznicze działanie. Również starożytny Egipt i Grecja rozwijały tą wiedzę i stosowały ją, by przetrwać. Z czasem również nauczono się uprawiać zioła w różnych warunkach klimatycznych i glebowych, nie trzeba było zawsze szukać naturalnych zbiorowisk, wystarczyła samodzielna uprawa. Dzięki temu zioła stawały się coraz bardziej popularne i dostępne.
